Świadczenie pielęgnacyjne

Świadczenie pielęgnacyjne jest świadczeniem, o które ubiegać może się matka, ojciec, opiekun faktyczny dziecka, osoba będąca rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (dziadkowie, rodzeństwo) lub inna osoba, na której zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym ciąży obowiązek alimentacyjny z wyjątkiem osób posiadających znaczny stopień niepełnosprawności, jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się:

orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwości samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Świadczenie wypłacane jest miesięcznie w kwocie:

w okresie od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. – 1.477,00 zł
w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. – 1.583,00 zł
w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. – 1.830,00 zł.

W przypadku, gdy o świadczenie pielęgnacyjne występuje osoba zobowiązana do alimentacji inna niż spokrewniona w pierwszym stopniu to aby otrzymać świadczenie należy spełnić łącznie następujące warunki:

rodzice osoby wymagającej opieki nie żyją, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
nie ma innych osób spokrewnionych w pierwszym stopniu, są małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
nie ma opiekuna prawnego lub rodziny zastępczej spokrewnionej lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała:

nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub
w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia.

Od 01.01.2017 r. opiekunowie, którzy po śmierci podopiecznych stracą m.in. prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, będą mogli ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych lub o świadczenie przedemerytalne. Takie zmiany przewiduje nowelizacja ustawy o promocji zatrudniania i instytucjach rynku pracy oraz ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Aby uzyskać prawo do zasiłku dla bezrobotnych, należy pobierać świadczenie pielęgnacyjne, specjalny zasiłek opiekuńczy lub zasiłek dla opiekuna przez co najmniej 365 dni przypadających w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji w urzędzie pracy jako bezrobotny.

Natomiast aby nabyć prawo do świadczenia przedemerytalnego należy łącznie spełnić następujące warunki:

zarejestrować się w powiatowym urzędzie pracy w ciągu 60 dni od dnia ustania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna w związku ze śmiercią osoby, nad która opieka była sprawowana,
do dnia ustania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna pobierać je nieprzerwanie przez okres co najmniej 365 dni,
do dnia ustania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna – trzeba mieć ukończone co najmniej 55 lat (kobiety) lub 60 lat (mężczyźni) i legitymować się okresem uprawniającym do emerytury: w przypadku kobiet – co najmniej 20 lat, a w przypadku mężczyzn – co najmniej 25 lat.

Przyznanie świadczenia przedemerytalnego musi być poprzedzone rejestracją w urzędzie pracy jako bezrobotny i pobieraniem przez okres co najmniej 180 dni zasiłku dla bezrobotnych.